اگر با خودروهایی که سیستم کنترل کشش TCS یا (Traction Control System) ندارند، زمان پیچیدن و حرکت روی مسیرهای لغزنده به خصوص شرایط آب و هوای بارانی و برفی، بیش از اندازه لازم گاز داده شود، چرخ های محرک خودرو شروع به هرزگردی کرده و باعث از دست دادن کنترل و سرخوردن خودرو خواهد شد. ولی در خودروهایی که به سیستم کنترل کشش مجهز هستند، این اتفاق رخ نخواهد داد و این سیستم کامپیوتری از ناپایداری خودرو جلوگیری می کند.
بررسی سیستم کنترل کشش
سیستم کنترل کشش یا TCS، به خورو امکان رسیدن به کشش و پایداری جانبی مناسب را توسط کنترل نسبت لغزش چرخ‌های محرک در شرایط گوناگون جاده، به خصوص جاده‌هایی با ضریب اصطکاک کم (جاده‌های برفی و یخی) امکان پذیر می‌کند. برای درک هر چه بهتر این موضوع، می‌توان بیان کرد این سیستم، با کنترل کردن گشتاور چرخ‌ها، از بروز ناپایداری در خودرو جلوگیری می‌کند.
در اصل؛ سامانه TCS همکاری نزدیکی با سامانه ABS دارد و با حفظ پایداری و فرمان‌پذیری درست خودرو در زمان شتاب‌گیری از حالت توقف یا در حال حرکت، مانع از بروز حوادث خواهد شد.
با توجه به آن چه که از گذشته درباره سامانه ABS می دانید، این سیستم در هنگام ترمزگیری از لغزش چرخ‌ها به دلیل کاهش پایداری خودرو جلوگیری می‌کند و البته موقع شتاب‌گیری و افزایش سرعت خودرو هم بایستی مانع لغزش خودرو شد؛ زیرا این لغزش، میزانی از گشتاور موتور را که باید صرف رانش چرخ شود، صرف لغزش آن می‌کند.
بنابراین، سیستم TCS با کمک سیستم ABS و سامانه مدیریت پیشرانه، گشتاور وارد شده به چرخ‌ها و افزایش دور موتور را کنترل کرده و از لغزش چرخ‌ها جلوگیری می کند.
سیستم کنترل کشش TCS
پیاده سازی سیستم TCS
هرزگردی چرخ‌های متحرک خودرو در زمان حرکت بر روی مسیرهای لغزنده از جمله مشکلاتی است که بیشتر رانندگان آن را تجربه نموده اند. مانند همین مشکل درباره خودروهایی با پیشران های قوی حتی بر روی مسیرهای خشک هم وجود دارد.
راه حل‌های گوناگونی برای این مسئله وجود دارد که یکی از این روش ها استفاده از دیفرانسیل‌های LSD است. به بیانی ساده تر در خودروهای تک دیفرانسیل که گشتاور آن ها به دو چرخ منتقل می‌شود، اگر که یکی از چرخ‌های متحرک، تماسی با سطح مسیر (زمین) نداشته باشد و یا روی سطوح لغزنده (یخ زده) قرار بگیرد؛ چرخ بدون تماس، بی اختیار می‌چرخد و چرخ دیگر نیز بر روی زمین در حالت ساکن و بی حرکت قرار گرفته و خودرو ثابت می‌ماند.
چرخ دوم به این علت ثابت مانده که به چرخی دارای اصطکاک بیشتر، گشتاور کم‌تری منتقل شده و این عملکرد اشتباه، مشکل اصلی دیفرانسیل‌های آزاد می باشد. ولی در حالت استفاده و موجود بودن دیفرانسیل LSD ، گشتاور مورد نیاز برای به حرکت در آوردن چرخ ثابت، به آن منتقل شده و در این صورت خودرو می‌تواند حرکت کند.
پس به این نتیجه می رسیم که عملکرد دیفرانسیل LSD یعنی تقسیم گشتاور بین هر کدام از چرخ‌ها با توجه به مقدار نیروی اصطکاک آن‌ها با سطح جاده. در گفتاری ساده تر یعنی هر چقدر که نیروی اصطکاک یک چرخ کمتر شود، گشتاور دریافتی آن چرخ نیز کمتر می‌شود.