از جمله اشخاص جامعه که زندگی روزمره آنان با روش عرضه بنزین در هم آمیخته و هر گونه تغییری در نزخ آن، زندگی آنها را تغییر می دهد، رانندگان تاکسی های درون شهری می باشند. در یک مصوبه دولتی، میزان سهمیه ماهانه برای تاکسیهای درون شهری بنزین سوز؛ ۴۰۰ لیتر و برای تاکسیهای دوگانه سوز هم ۲۵۰ لیتر تعیین شده است.
حال در گشتی که داخل شهر تهران داشته ایم بعد از گذشتن یک ماه از سهمیه بندی بنزین، از رانندگان تاکسی درباره مقدار سهمیه بنزین آنان و سطح رضایتشان از تعیین مقادیر بالا سوالاتی پرسیدیم.
نتیجه پرسش های میدانی و گتگو مستقیم با حدود ۲۲۰ نفر از رانندگان تاکسی در شرق، مرکز، غرب و جنوب غرب تهران در بندهای زیر جمع آوری شده است.
در این گزارش، نزدیک ۷۶ درصد از راننده های تاکسی بیان نمودند که کاملا نسبت به میزان سهمیه تعیین شده خود ناراضی هستند و از دولت تقاضای بازنگری در مقدار سهمیه بنزین تاکسیهای درون شهری را دارند.
تقریبا ۲۳ درصد از رانندگان نیز از این سهمیه رضایت نسبی داشتند و فقط حدود یک درصد از راننده ها، از مقدار سهمیه اعلامی رضایت کامل دارند.
البته سه نکته جالب هم در این گزارش میدانی وجود داشت:
۱. از میان راننده هایی که رضایت نسبی از مقدار سهمیه بنزین داشتند، بیشتر این دسته را رانندگان تاکسیهای بنزین سوز با سهمیه ۴۰۰ لیتری بنزین تشکیل داده بود و بیشتر راننده های تاکسیهای دوگانه سوز از میزان سهمیه ۲۵۰ لیتری خود ناراضی بودند.
۲. بعضی از تاکسیها که خود به شکل غیررسمی اقدام به دوگانه سوز کردن نموده بودند، با وجود دوگانه سوز بودن، سهمیه ۴۰۰ لیتری دریافت کرده اند چون که در کارت خودرویشان، عبارت بنزین سوز قید شده است.
۳. تاکسیهای سن بالا و با کارکرد زیاد نیز با وجود دوگانه سوز بودن، به دلیل صدمه ای که می گفتند گاز به خودروی آنها می زند و توان خودرو هم در زمان حرکت با گاز کم میشود از دریافت گاز سی ان جی حتی المقدور خودداری می کردند.